Wednesday, July 4, 2007

کلام آسمانی


به نام او که در آشکار و نهان با ماست
صدایش نوازش دهندۀ جانم بود و هست. انگار عهدی که در روز الست با او بسته ام به یادم می آورد . مرا می خواند به باور یگانگی اش و حال... این نغمۀ رنج و مصیبت بار چیست؟ نمی دانم !!! چرا قالب مرثیه برایش برگزیده اند. آن اصوات آسمانی بود و این زمینی است . چیزی کم نداشت که برای در ذهن ماندن از این قالب کمک بگیرد
ارزش این کلام آسمانی والاتر از نوحه و مرثیه ای است که بشر برای ایجاد ترحم در بشری همچون خودش ساخته است آن سرودی است به ژرفای وجود هر انسان که گویی فرشتگان ملکوت در گوشش روز و شب نجوا می کنند و ما را به پرستش یگانه معبود می خوانند
!!!حق را به خواهش درون دهم یا به نوگرایی بشری در حال تجربه

1 comment:

Seyed Iman Ziaee said...

salam,
kalame asemaaniat ra khandam vali darigh ke chizi az aane in fekrgaaham nashod! nemidanam shayad az darke aan ghaaseram! to che fekr mikoni?